لمینت دندان روشی محبوب در دندانپزشکی زیبایی است که برای اصلاح ظاهر دندان‌ها به کار می‌رود. این روش شامل چسباندن پوسته‌های نازک و همرنگ دندان به سطح جلویی دندان‌ها برای پنهان کردن نواقص و ایجاد لبخندی زیبا و طبیعی است. در این مقاله به بررسی جامع لمینت دندان، از جمله مزایا، معایب، انواع، مراحل انجام، مراقبت‌ها و هزینه‌ها می‌پردازیم تا به شما در تصمیم‌گیری آگاهانه برای داشتن لبخندی زیبا کمک کنیم.

بیشتر بخوانید: ایمپلنت چیست

چه کسانی می‌توانند از لمینت دندان استفاده کنند؟

لمینت دندان برای افرادی که از مشکلات ظاهری دندان‌های خود ناراضی هستند، مانند:

رنگ دندان: تغییر رنگ دندان‌ها به دلیل لکه‌ها، جرم‌گیری یا تتراسایکلین

شکستگی یا لب پر شدن: ترمیم دندان‌های شکسته یا لب پر شده

نامرتبی: اصلاح نامرتبی جزئی دندان‌ها

فاصله بین دندانی: پوشاندن فاصله بین دندانی

ناهنجاری‌های دندانی: اصلاح ناهنجاری‌های جزئی دندانی مانند چرخش یا بیرون‌زدگی

مزایای لمینت دندان

ظاهری طبیعی و زیبا: لمینت‌ها از جنس سرامیک یا رزین کامپوزیت ساخته می‌شوند که ظاهری طبیعی و درخشان دارند و به سختی از دندان‌های طبیعی قابل تشخیص هستند.

مقاومت بالا: لمینت‌ها در برابر لکه‌ها و سایش مقاوم هستند و می‌توانند سال‌ها ماندگاری داشته باشند.

تنوع رنگ: لمینت‌ها در طیف‌های مختلف رنگ موجود هستند تا با رنگ طبیعی دندان‌های شما مطابقت داشته باشند.

اصلاح سریع: لمینت را می‌توان در عرض چند جلسه انجام داد.

مراقبت آسان: مراقبت از لمینت‌ها آسان است و فقط نیاز به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مانند دندان‌های طبیعی دارند.

بیشتر بخوانید: دکتر سروش خلف

معایب لمینت دندان

هزینه بالا: لمینت دندان در مقایسه با سایر روش‌های زیبایی دندان، مانند بلیچینگ، گران‌تر است.

غیرقابل برگشت: پس از قرار دادن لمینت، برگشت به حالت قبل از درمان دشوار است.

نیاز به تراشیدن دندان: برای قرار دادن لمینت، لازم است تا حدودی از مینای دندان تراشیده شود.

حساسیت دندان: ممکن است در چند روز اول پس از انجام لمینت، دندان‌ها به سرما و گرما حساس شوند.

احتمال شکستگی: در صورت ضربه شدید، لمینت‌ها ممکن است بشکنند یا ترک بخورند.

بیشتر بخوانید: دندان ایمپلنت

هزینه لمینت دندان

هزینه لمینت دندان به عوامل مختلفی مانند نوع لمینت، تعداد دندان‌هایی که باید لمینت شوند، مهارت و تجربه دندانپزشک و موقعیت جغرافیایی مطب دندانپزشکی بستگی دارد. به طور کلی، هزینه لمینت سرامیکی برای هر دندان بین 5 تا 10 میلیون تومان و هزینه لمینت کامپوزیت برای هر دندان بین 3 تا 7 میلیون تومان است.

انواع لمینت دندان

لمینت سرامیکی: این نوع لمینت از جنس سرامیک است که ظاهری بسیار طبیعی و زیبا دارد و از استحکام بالایی برخوردار است.

لمینت کامپوزیت: این نوع لمینت از جنس رزین کامپوزیت است که از لمینت سرامیکی ارزان‌تر است، اما ممکن است به مرور زمان لکه‌دار شود.

مراحل انجام لمینت دندان

1. مشاوره با دندانپزشک: در جلسه مشاوره، دندانپزشک وضعیت دندان‌های شما را بررسی می‌کند و در مورد مناسب بودن لمینت برای شما صحبت می‌کند.
2. تهیه قالب: از دندان‌های شما قالب گرفته می‌شود تا لمینت‌ها به طور دقیق ساخته شوند.
3. آماده‌سازی دندان: در این مرحله، دندانپزشک مقداری از مینای دندان را تراش می‌دهد تا فضای کافی برای قرار دادن لمینت ایجاد شود.
4. قرار دادن لمینت: لمینت‌ها با استفاده از چسب مخصوص به دندان‌ها چسبانده می‌شوند.
5. تنظیم و صیقل دادن: لمینت‌ها تنظیم و صیقل داده می‌شوند تا ظاهری طبیعی و زیبا داشته باشند.

مراقبت‌های بعد از لمینت دندان

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن: دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار در روز نخ دندان بکشید.

استفاده از دهانشویه: از دهانشویه فلوراید استفاده کنید.

اجتناب از مصرف غذاها و نوشیدنی‌های لکه‌زا: از مصرف غذاها و نوشیدنی‌هایی مانند قهوه، چای، شراب قرمز و سس گوجه فرنگی که می‌توانند باعث لکه‌دار شدن لمینت‌ها شوند، خودداری کنید.

سوالات متداول:

آیا لمینت دندان درد دارد؟

در حین انجام لمینت، تزریق بی‌حسی برای دندان‌ها انجام می‌شود، بنابراین درد احساس نخواهید کرد. ممکن است بعد از انجام لمینت، تا چند روز دندان‌هایتان به سرما و گرما حساس باشند، اما این حساسیت معمولاً به سرعت از بین می‌رود.

طول عمر لمینت دندان چقدر است؟

با مراقبت مناسب، لمینت‌ها می‌توانند 10 تا 15 سال یا بیشتر عمر کنند.

آیا لمینت دندان برای همه مناسب است؟

لمینت دندان برای اکثر افراد که دندان‌های سالمی دارند، مناسب است. با این حال، در برخی موارد، مانند افرادی که دارای بیماری‌های لثه یا پوسیدگی دندان شدید هستند، لمینت دندان ممکن است مناسب نباشد.

آیا جایگزینی برای لمینت دندان وجود دارد؟

بله، روش‌های دیگری برای اصلاح ظاهر دندان‌ها وجود دارد، مانند:

• بلیچینگ: این روش برای روشن کردن دندان‌های تیره استفاده می‌شود.
• روکش دندان: روکش‌ها پوسته‌های ضخیم‌تری هستند که روی کل دندان قرار می‌گیرند و می‌توانند برای اصلاح مشکلات ساختاری دندان مانند شکستگی یا ترک خوردگی استفاده شوند.
• ارتودنسی: ارتودنسی برای مرتب کردن دندان‌های نامرتب استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری

لمینت دندان می‌تواند راه حلی عالی برای افرادی باشد که می‌خواهند لبخندی زیبا و درخشان داشته باشند. این روش مزایای بسیاری مانند ظاهر طبیعی، مقاومت بالا و تنوع رنگ دارد. با این حال، لمینت دندان معایبی مانند هزینه بالا، غیرقابل برگشت بودن و نیاز به تراشیدن دندان نیز دارد.

بیشتر بخوانید: دندانپزشکی سروش

ایمپلنت دندان، راه حلی ایده‌آل برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته و بازگرداندن لبخندی زیبا و طبیعی است. اما مانند هر درمان دیگری، مراقبت‌های پس از آن نقشی کلیدی در حفظ سلامت و طول عمر ایمپلنت ایفا می‌کند. در این مقاله، به بررسی نکات کلیدی در زمینه مراقبت از ایمپلنت دندان می‌پردازیم.

مراقبت‌های 24 ساعت اول پس از جراحی ایمپلنت چیست؟

مراقبت‌های 24 ساعت اول پس از جراحی ایمپلنت:

خونریزی:

گاز استریل را به آرامی روی محل جراحی فشار دهید تا خونریزی متوقف شود.

در صورت ادامه خونریزی، با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

داروها:

آنتی‌بیوتیک‌ها و مسکن‌های تجویز شده توسط دندانپزشک را به موقع مصرف کنید.

استراحت:

تا 24 ساعت از فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.

از خم شدن و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.

از رانندگی خودداری کنید.

رژیم غذایی:

از غذاهای سفت و چسبنده که می‌توانند به ایمپلنت آسیب برسانند خودداری کنید.

از غذاهای گرم و داغ خودداری کنید.

از نوشیدن با نی خودداری کنید.

غذاها را به قطعات کوچک تقسیم کنید و به آرامی بجوید.

از مایعات خنک و غذاهای نرم مانند سوپ، ماست و پوره سیب زمینی استفاده کنید.

دهانشویه:

از دهانشویه‌های ملایم و بدون الکل طبق دستور دندانپزشک استفاده کنید.

از شستشوی دهان با آب دهان خودداری کنید.

سایر موارد:

از سیگار کشیدن خودداری کنید.

از کمپرس یخ برای کاهش تورم استفاده کنید.

از قرار دادن انگشتان خود در دهان خودداری کنید.

در صورت بروز هر گونه مشکل، با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

هر چند وقت یکبار باید بعد از ایمپلنت دندان به دندانپزشک مراجعه کنیم؟

مراجعات جهت خدمات دندانپزشکی بعد از ایمپلنت دندان:

معاینات دوره‌ای:

·        به طور کلی، بعد از ایمپلنت دندان، باید هر 3 تا 4 ماه یکبار برای معاینات دوره‌ای به دندانپزشک مراجعه کنید.

·        در این معاینات، دندانپزشک وضعیت ایمپلنت، لثه‌ها و دندان‌های مجاور را بررسی می‌کند.

·        در صورت نیاز، جرمگیری انجام می‌شود.

جرمگیری:

·        جرمگیری برای از بین بردن جرم و باکتری‌ها از روی ایمپلنت و دندان‌ها ضروری است.

·        جرمگیری باید هر 6 ماه تا 1 سال یکبار انجام شود.

مراجعات در صورت بروز مشکل:

·        در صورت بروز هر گونه مشکل، مانند درد، تورم، خونریزی، عفونت، لق شدن ایمپلنت، یا هر گونه تغییر در ظاهر ایمپلنت، باید فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید.

نکات مهم:

·        عدم مراجعه به موقع به دندانپزشک می‌تواند منجر به بروز عوارض جدی مانند عفونت، لق شدن ایمپلنت و حتی از دست رفتن ایمپلنت شود.

·        با رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعات منظم به دندانپزشک، می‌توانید از ایمپلنت دندان خود تا سال‌ها استفاده کنید.

چه عادت‌های مضری می‌توانند به ایمپلنت دندان آسیب برسانند؟

·        سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می‌تواند به لثه‌ها آسیب برساند و منجر به عفونت و التهاب لثه‌ها شود. این امر می‌تواند به لق شدن و از دست رفتن ایمپلنت دندان منجر شود.

·        دندان قروچه: دندان قروچه می‌تواند به ایمپلنت و دندان‌های طبیعی آسیب برساند. برای جلوگیری از دندان قروچه، از محافظ شبانه استفاده کنید.

·        جویدن اشیاء سخت: جویدن اشیاء سخت مانند یخ، مداد، یا ناخن می‌تواند به ایمپلنت و دندان‌های طبیعی آسیب برساند.

·        مصرف غذاهای سفت و چسبنده: غذاهای سفت و چسبنده می‌توانند به ایمپلنت بچسبند و به آن آسیب برسانند. از مصرف غذاهای مانند آجیل، سنجد، و تافی خودداری کنید.

·        عدم رعایت بهداشت دهان و دندان: عدم مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور منظم می‌تواند منجر به تجمع جرم و باکتری‌ها در اطراف ایمپلنت شود. این امر می‌تواند به عفونت و التهاب لثه‌ها و در نهایت به از دست رفتن ایمپلنت منجر شود.

·        استفاده از دهانشویه‌های نامناسب: از دهانشویه‌های حاوی الکل یا مواد ساینده استفاده نکنید. این دهانشویه‌ها می‌توانند به ایمپلنت و دندان‌های طبیعی آسیب برسانند.

در صورت بروز علائم عفونت یا التهاب بعد از ایمپلنت دندان چه باید کرد؟

علائم عفونت یا التهاب بعد از ایمپلنت دندان:

·        درد: درد شدید و مداوم در محل ایمپلنت

·        تورم: تورم و قرمزی لثه‌ها در اطراف ایمپلنت

·        خونریزی: خونریزی از محل ایمپلنت

·        ترشحات چرکی: خروج چرک از محل ایمپلنت

·        بوی بد دهان: بوی بد دهان که با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از بین نمی‌رود

·        لق شدن ایمپلنت: احساس لق شدن ایمپلنت

اقدامات لازم در صورت بروز علائم عفونت یا التهاب:

·        در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

·        تا زمان مراجعه به دندانپزشک، از دهانشویه‌های ضدعفونی کننده استفاده کنید.

·        از کمپرس یخ برای کاهش تورم استفاده کنید.

·        از مصرف داروهای مسکن بدون تجویز پزشک خودداری کنید.

درمان عفونت یا التهاب ایمپلنت:

·        درمان عفونت ایمپلنت به شدت عفونت بستگی دارد.

·        در موارد خفیف، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی تجویز شود.

·        در موارد شدید، ممکن است نیاز به جراحی برای پاکسازی عفونت باشد.

پیشگیری از عفونت یا التهاب ایمپلنت:

·        رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور منظم

·        مراجعات منظم به دندانپزشک: معاینات دوره‌ای و جرمگیری

·        عدم استعمال دخانیات: سیگار کشیدن می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد

·        کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: دیابت و بیماری‌های خودایمنی می‌توانند خطر عفونت را افزایش دهد.

آیا ایمپلنت دندان برای همه افراد مناسب است؟

به طور کلی، ایمپلنت دندان برای اکثر افراد مناسب است. با این حال، برخی از افراد ممکن است به دلیل شرایط خاص سلامتی، کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دندان نباشند.

شرایطی که ممکن است ایمپلنت دندان را برای فرد نامناسب کند:

• بیماری‌های لثه کنترل نشده: در صورت عدم درمان بیماری‌های لثه، ایمپلنت دندان در معرض خطر عفونت قرار می‌گیرد.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می‌تواند به روند بهبودی ایمپلنت آسیب برساند و خطر شکست ایمپلنت را افزایش دهد.
• بیماری‌های سیستمیک: برخی از بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت کنترل نشده، بیماری‌های خودایمنی، و پوکی استخوان می‌توانند خطر شکست ایمپلنت را افزایش دهد.
• عدم تراکم کافی استخوان فک: در صورت عدم وجود تراکم کافی استخوان فک، ممکن است نیاز به پیوند استخوان قبل از ایمپلنت باشد.

قبل از تصمیم به ایمپلنت دندان، باید توسط دندانپزشک معاینه شوید تا مشخص شود که آیا ایمپلنت برای شما مناسب است یا خیر.

نتیجه‌گیری

ایمپلنت دندان، راه حلی ایده‌آل برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته و بازگرداندن لبخندی زیبا و اعتماد به نفس شما است. با مراقبت‌های صحیح و منظم، می‌توانید از ایمپلنت دندان خود تا سال‌ها بهره‌مند شوید و از مزایای آن، از جمله:

• عملکرد طبیعی: ایمپلنت دندان مانند دندان‌های طبیعی عمل می‌کند و به شما امکان می‌دهد بدون مشکل غذا بخورید و صحبت کنید.
• ظاهر طبیعی: ایمپلنت‌ها از نظر ظاهری بسیار شبیه به دندان‌های طبیعی هستند و به زیبایی لبخند شما کمک می‌کنند.
• افزایش اعتماد به نفس: داشتن لبخندی زیبا، اعتماد به نفس شما را افزایش می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا در روابط اجتماعی و شغلی خود موفق‌تر باشید.
• بهبود کیفیت زندگی: ایمپلنت دندان به شما کمک می‌کند تا از غذا خوردن و صحبت کردن بدون نگرانی لذت ببرید .

با رعایت نکات مراقبتی ارائه شده در این مقاله، مراجعات منظم به دندانپزشک، و حفظ سلامت عمومی، می‌توانید از ایمپلنت دندان خود تا سال‌ها  استفاده کنید.

آفت دهان، که به زخم‌های کانکر نیز شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین مشکلات دهانی است که افراد در سنین مختلف با آن مواجه می‌شوند. این زخم‌های دردناک که معمولاً در داخل لب‌ها، گونه‌ها، روی لثه یا زیر زبان ظاهر می‌شوند، می‌توانند خوردن، نوشیدن، و حتی صحبت کردن را دشوار سازند. علت دقیق بروز آفت دهان هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که عواملی چون کمبود ویتامین‌ها، استرس، آسیب‌های فیزیکی به دهان، و واکنش‌های آلرژیک می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. در این مقاله، به بررسی علائم، انواع، و روش‌های پیشگیری و از بین بردن آفت دهان خواهیم پرداخت تا به شما در مدیریت بهتر این شرایط کمک کنیم.

بیشتر بخوانید: ایمپلنت دندان چیست

آفت دهان چیست؟

آفت دهان، زخم‌های کوچک و دردناکی هستند که در داخل دهان، روی زبان یا لثه‌ها ظاهر می‌شوند. این زخم‌ها می‌توانند به ‌اندازه یک سکه کوچک باشند و معمولاً به رنگ سفید یا زرد و با لبه‌های قرمز هستند. آفت دهان مسری نیست، اما می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و خوردن، آشامیدن و صحبت کردن را دشوار کند.

انواع آفت دهان کدامند؟

آفت دهان به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می شود:

1. آفت دهان ساده (مینور):

• شایع ترین نوع آفت دهان است.
• به طور معمول 1 تا 5 زخم کوچک ایجاد می کند.
• زخم ها به رنگ سفید یا زرد با لبه های قرمز هستند.
• اندازه آنها کمتر از 1 سانتی متر است.
• 1 تا 2 هفته طول می کشد تا بدون زخم شدن بهبود یابد.

2. آفت دهان پیچیده (ماژور):

• کمتر شایع است.
• 1 تا 10 زخم بزرگ ایجاد می کند.
• زخم ها عمیق تر و دردناک تر از آفت های ساده هستند.
• اندازه آنها می تواند بیش از 1 سانتی متر باشد.
• 3 تا 6 هفته طول می کشد تا بدون زخم شدن بهبود یابد.

3. آفت دهان هرپتی فرم:

• نادرترین نوع آفت دهان است.
• خوشه ای از زخم های کوچک ایجاد می کند.
• زخم ها شبیه به تبخال هستند.
• می تواند با تب و علائم شبیه آنفولانزا همراه باشد.
• 10 تا 14 روز طول می کشد تا بدون زخم شدن بهبود یابد.

علاوه بر این، آفت دهان می تواند به دو دسته دیگر نیز تقسیم شود:

1. آفت دهان عود کننده:

• به طور مکرر در افراد ظاهر می شود.
• ممکن است هر چند ماه یا چند سال یک بار رخ دهد.
• دلیل عود کننده بودن آن مشخص نیست.

2. آفت دهان Behcet:

• نوعی بیماری نادر است که باعث التهاب در دهان، اندام تناسلی و چشم ها می شود.
• آفت دهان Behcet می تواند همراه با زخم های دهانی، زخم های تناسلی، التهاب چشم و علائم دیگر باشد.

آفت دهان چه علائمی دارد؟

علائم اصلی آفت دهان عبارتند از:

• زخم های کوچک و دردناک در داخل دهان، روی زبان یا لثه ها: این زخم ها می توانند به رنگ سفید یا زرد و با لبه های قرمز باشند.
• احساس سوزش یا گزگز در دهان: این احساس ممکن است قبل از ظاهر شدن زخم ها وجود داشته باشد.
• تب: در برخی موارد، آفت دهان می تواند با تب خفیف همراه باشد.
• تورم غدد لنفاوی: در برخی موارد، غدد لنفاوی در گردن یا زیر بغل ممکن است متورم و دردناک شوند.

علائم دیگر آفت دهان می تواند شامل:

• مشکل در خوردن و آشامیدن: زخم های آفت دهان می توانند غذا خوردن و آشامیدن را دردناک کنند.
• مشکل در صحبت کردن: زخم های آفت دهان می توانند صحبت کردن را دشوار کنند.
• تحریک پذیری: درد و ناراحتی ناشی از آفت دهان می تواند باعث تحریک پذیری و بی قراری شود.
• خستگی: آفت دهان می تواند باعث خستگی و ضعف شود.

آفت دهان چقدر طول می کشد؟

مدت زمان آفت دهان به نوع آن بستگی دارد:

• آفت دهان ساده: معمولاً 1 تا 2 هفته طول می کشد تا بدون زخم شدن بهبود یابد.
• آفت دهان پیچیده: 3 تا 6 هفته طول می کشد تا بدون زخم شدن بهبود یابد.
• آفت دهان هرپتی فرم: 10 تا 14 روز طول می کشد تا بدون زخم شدن بهبود یابد.

در بیشتر موارد، آفت دهان بدون نیاز به درمان خاصی از بین می رود.

با این حال، می توانید برای تسکین درد و ناراحتی اقداماتی انجام دهید:

• استفاده از دهانشویه های ضد التهابی: این دهانشویه ها می توانند به کاهش درد و التهاب زخم ها کمک کنند.
• استفاده از ژل های بی حس کننده: این ژل ها می توانند درد زخم ها را به طور موقت بی حس کنند.
• مصرف داروهای مسکن: داروهایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
• نوشیدن مایعات خنک: نوشیدن مایعات خنک مانند آب، شیر یا چای بابونه می تواند به تسکین درد و سوزش زخم ها کمک کند.
• مصرف غذاهای نرم: خوردن غذاهای نرم مانند سوپ، پوره سیب زمینی و ماست می تواند به جلوگیری از تحریک زخم ها کمک کند.
• اجتناب از غذاهای تند و اسیدی: غذاهای تند و اسیدی می توانند زخم ها را تحریک کرده و درد را افزایش دهند.

علت دقیق آفت دهان چیست؟

علت دقیق آفت دهان هنوز مشخص نیست.

با این حال، محققان معتقدند که عوامل متعددی می توانند در بروز آفت دهان نقش داشته باشند:

• سیستم ایمنی: سیستم ایمنی بدن به طور طبیعی به سلول های خارجی حمله می کند. در افراد مبتلا به آفت دهان، ممکن است سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های سالم دهان حمله کند.
• ژنتیک: سابقه خانوادگی ابتلا به آفت دهان می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
• کمبود ویتامین ها و مواد معدنی: کمبود ویتامین B12، اسید فولیک، آهن و روی می تواند خطر ابتلا به آفت دهان را افزایش دهد.
• استرس: استرس می تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و خطر ابتلا به آفت دهان را افزایش دهد.
• غذاها: برخی غذاها مانند مرکبات، گوجه فرنگی، توت فرنگی، آجیل و شکلات می توانند در برخی افراد باعث ایجاد آفت دهان شوند.
• آسیب به دهان: زخم های ناشی از دندان مصنوعی، بریس ها یا مسواک زدن خشن می تواند منجر به آفت دهان شود.

عوامل خطر ابتلا به آفت دهان:

• سن: آفت دهان در افراد بین 10 تا 20 سال شایع تر است.
• جنسیت: زنان بیشتر از مردان به آفت دهان مبتلا می شوند.
• سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی ابتلا به آفت دهان دارید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید.
• بیماری های خاص: افراد مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی مانند ایدز یا بیماری کرون بیشتر در معرض خطر ابتلا به آفت دهان هستند.

در حال حاضر هیچ راهی برای پیشگیری از آفت دهان وجود ندارد.

با این حال، می توانید با انجام اقداماتی خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید:

• مصرف یک رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای سرشار از ویتامین B12، اسید فولیک، آهن و روی می تواند به کاهش خطر ابتلا به آفت دهان کمک کند.
• کنترل استرس: تکنیک های مدیریت استرس مانند یوگا یا مدیتیشن می تواند خطر ابتلا به آفت دهان را کاهش دهد.
• رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن یک بار در روز می تواند به جلوگیری از عفونت و زخم در دهان کمک کند.

• بیشتر بخوانید: دندان ایمپلنت

آیا لمینت دندان می تواند باعث آفت دهان شود؟

در حال حاضر، هیچ مدرک علمی قطعی وجود ندارد که نشان دهد لمینت دندان می تواند به طور مستقیم باعث آفت دهان شود.

با این حال، چند عامل مرتبط با لمینت دندان می تواند خطر ابتلا به آفت دهان را در برخی افراد افزایش دهد:

1. تحریک دهان:

• پروسه تراشیدن مینای دندان برای قرارگیری لمینت می تواند لثه ها و دهان را تحریک کند.
• این تحریک می تواند زمینه را برای ایجاد آفت دهان فراهم کند.

2. مواد به کار رفته در لمینت:

• برخی افراد ممکن است به مواد به کار رفته در لمینت دندان مانند رزین کامپوزیت حساسیت داشته باشند.
• این حساسیت می تواند منجر به التهاب و زخم در دهان شود که شبیه آفت دهان است.

3. بهداشت دهان:

• اگر بعد از لمینت دندان به طور کامل بهداشت دهان و دندان را رعایت نکنید، پلاک و باکتری می تواند در زیر لمینت ها جمع شود.
• این پلاک و باکتری می تواند منجر به التهاب لثه و ایجاد آفت دهان شود.

بیشتر بخوانید: دندانپزشکی سروش

جمع بندی

 آفت دهان یک مشکل شایع است که می‌تواند از عوامل مختلفی ناشی شود، از جمله عفونت‌های قارچی و ویروسی تا عوامل غیرعفونتی مانند تغذیه نامناسب و استرس. با رعایت بهداشت دهان و تغذیه مناسب می‌توان از ظاهر شدن آفت دهان جلوگیری کرد و از مشکلات آن کاست. همچنین، درمان آفت دهان بسته به علت ایجاد آن متفاوت است و می‌تواند شامل استفاده از محلول‌های آنتی‌سپتیک، ضدالتهاب‌ها، مسکن‌ها و گاهی حتی آنتی‌بیوتیک‌ها باشد. در صورتی که آفت دهان به مدت طولانی ادامه داشته و بهبود نیافت، مشورت با پزشک خود الزامی است. 

لمینت های دندان بسیار شبیه روکش های دندانی هستند. برخی از افراد می خواهند به جای روکش لمینت تهیه کنند. این نوع ترمیم دندان می تواند در مواد کامپوزیت یا پرسلن ارائه شود. اگر به فکر تهیه لمینت دندان هستید، در اینجا چند مزایا و معایب وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

بیشتر بخوانید: لمینت دندان

جوانب مثبت لمینت دندان

لمینت های دندان همیشه بهترین گزینه برای بهبود لبخند بوده است. دریافت لمینت مزایای زیادی دارد. قرار دادن این پوسته های نازک و سفارشی روی هر دندان می تواند هرگونه لکه یا تغییر رنگ را پنهان کند. اگر درمان‌های سفیدکننده دندان مؤثر نباشد، مردم اغلب به آنها متوسل می‌شوند.لکه های دندانی ناشی از فلوراید بیش از حد و داروهای تجویزی بیش از حد سرسخت و عمیق هستند. روش های معمولی سفید کردن دندان ها دیگر نمی توانند لکه ها را پاک کنند. ممکن است ناامید کننده به نظر برسد، اما لمینت دندان می تواند کمک کند. لمینت های با رنگ روشن تر می توانند دندان ها را با لکه های عمیق بپوشانند.برخی از موقعیت‌های غیرمنتظره منجر به شکستگی، ساییدگی یا شکستگی دندان‌ها می‌شوند. اینجاست که لمینت ها می توانند یک راه حل سریع باشند. لمینت ها می توانند تراشه یا هر نوع آسیبی را پنهان کنند. این ترمیم ها می توانند یک دندان یا حتی چندین دندان را بهبود بخشند.لمینت های دندانی همچنین می توانند دندان های ناهموار و نامرتب را ترمیم کنند. اینها حتی می توانند دهانه ها و برآمدگی ها را درمان کنند. برش دادن مقدار کمی از مینای دندان به پوسته های نازک کمک می کند تا بهتر روی سطوح دندان بمانند. همچنین به جلوگیری از ازدحام بیش از حد کمک می کند.لمینت ها همچنین می توانند فاصله بین دندان ها را از بین ببرند. این شکاف ها می تواند منجر به جابجایی دندان و زوال استخوان فک شود. قرار دادن لمینت روی دندان ها می تواند آن شکاف های کوچک را ببندد. این می تواند از بروز مشکلات بیشتر دندانی جلوگیری کند.این ترمیم های دندانی می توانند با رنگ طبیعی دندان مطابقت داشته باشند. این به آنها اجازه می دهد تا بدون هیچ مشکلی در دهان ترکیب شوند. بیماران حتی می توانند سطح سفیدی را انتخاب کنند. اثرات لمینت دندان دائمی است. دیگر نیازی به تغییر شکل یا تنظیمات نیست.

معایب لمینت دندان

انتخاب لمینت ها یک تصمیم بزرگ است. انجام این ترمیم ها نیازمند تعهد مادام العمر است. درمان دائمی است. هر پوسته به هر دندان می چسبد. اگر یک پوسته از بین برود، تعمیر نمی تواند اتفاق بیفتد.

حتی اگر پوسته ها چینی باشند، بیمار همچنان باید مراقب انتخاب های غذایی باشد. بیمار نمی تواند غذاهای ترد یا سفت بخورد. این مواد ممکن است پوسته ها را بشکنند. هنگامی که پوسته ها ترک خورده یا شکسته می شوند، هیچ راهی برای تعمیر آنها وجود ندارد.مقداری حساسیت دندان به دما وجود خواهد داشت. از این گذشته، دندانپزشک باید برخی از لایه های مینای دندان را بتراشد. این می تواند درجاتی از ناراحتی ایجاد کند. یکی دیگر از نکات منفی ایجاد حفره است. افرادی که لمینت های دندانی دارند هنوز هم می توانند پوسیدگی دندان در زیر پوسته داشته باشند. به همین دلیل است که مراقبت بهینه از دندان برای این لمینت ها الزامی است.

لمینت های دندان برای افرادی که دندان های ضعیف و پوسیده دارند مناسب نیستند. اینها برای کسانی که پریودنتیت دارند نیز مناسب نیستند. افرادی که لایه مینای نازکی دارند نباید لمینت ها را انتخاب کنند. اگر دندانپزشک برای چسباندن پوسته ها به عاج دندان بکشد، درد بیشتری خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: ایمپلنت دندان

انتخاب لمینت دندان مزایا و معایبی دارد

آسیب یا لکه شدن دندان می تواند افسرده کننده باشد. یک راه سریع برای ترمیم دندان، قرار دادن لمینت های دندانی روی دندان های آسیب دیده است. این ترمیم های نازک نیاز به نگهداری و مراقبت دارند. اطمینان از اینکه لمینت های دندان شما در شرایط خوبی هستند، به تعهد نیز نیاز دارد. به این ترتیب، می توانید مزایا را به حداکثر برسانید و از جنبه های منفی جلوگیری کنید.

سوالی که بسیاری از افراد متعجب هستند این است که آیا کاشت مو در برخی از بیماری های پوستی انجام می شود؟ بیایید این سوال را با جزئیات پاسخ دهیم.

بیشتر بخوانید: هزینه  کاشت مو در شیراز

پسوریازیس

کاشت مو برای مبتلایان به پسوریازیس قابل انجام است. با این حال، تایید یک متخصص پوست و مو ضروری است. در صورت عدم تایید پزشک متخصص، کاشت مو امکان پذیر نیست.پسوریازیس توسط سلول های پوست ایجاد می شود. آنتی ژن های مختلفی توسط این سلول ها تولید می شود. در نتیجه تشکیل آنتی ژن، سیستم ایمنی فعال می شود. به عبارت دیگر سیگنال خطر را در پوست دریافت می کنند و اقدام می کنند.سلول های ایمنی فعال شده به پوست برگشته و باعث تکثیر سلولی می شوند. این تکثیر غیرطبیعی سلولی همچنین باعث تشکیل پلاک هایی می شود که منحصر به پسوریازیس هستند.

درماتیک سبورئیک

بیماری پوستی سبورئیک درماتیک بیماری است که باعث پوسته پوسته شدن و ریزش پوست سر می شود. افرادی که به طور فعال این بیماری را دارند نمی توانند کاشت مو انجام دهند. اول، آنها باید درمان شوند.ویژگی های بیماری درماتیک سبورئیک در مناطقی که سلول های چربی در پوست وجود دارد فعال است. علت دقیق این بیماری پوستی پیدا نشده است.اگرچه ممکن است در بسیاری از افراد ناراحتی ایجاد نکند، اما در برخی افراد می تواند باعث ناراحتی جدی شود. ظاهر ضایعات در پوست سر علامت معمولی این بیماری است.

بیشتر بخوانید: دکتر قربانی کاشت مو شیراز

لیکن پلان

لیکن پلان نوعی انگل است که به قسمت های مختلف بدن می چسبد. همچنین نام یک بیماری التهابی پوستی است. ضایعات روی پوست بسته به فرد می تواند کم و بیش باشد. افراد مبتلا به این بیماری نمی توانند کاشت مو انجام دهند. میانگین مدت درمان این بیماری 2 سال است.این یک بیماری پوستی است که عموماً در افراد 30 تا 60 ساله دیده می شود. استعداد ژنتیکی، استرس، هپاتیت C، آلرژی های ناشی از مواد جیوه مورد استفاده در درمان های دندانپزشکی، بیماری هایی مانند مالاریا، فشار خون بالا و دیابت، برخی از داروهای ادرار آور می توانند باعث این بیماری شوند.آنها به صورت ضایعاتی در پوست سر و قسمت هایی از بدن ظاهر می شوند. به خصوص ضایعات روی پوست سر می تواند مانعی برای عمل کاشت مو باشد. بنابراین، انجام فرآیند پیوند پس از درمان مفید خواهد بود.

ویتیلیگو

ویتیلیگو یک بیماری پوستی با علت ناشناخته است. این یک بیماری است که باعث از بین رفتن رنگدانه های پوست می شود. این بیماری در بین مردم به عنوان بیماری قهوه ای رنگ شناخته می شود. علائم قبل از 20 سالگی شروع می شود. اگرچه گفته می شود مبتلایان به این بیماری نمی توانند کاشت مو انجام دهند، اما کسانی هم هستند که می گویند با تایید متخصص پوست می توان این کار را انجام داد. با این حال، عمل کاشت مو برای مبتلایان به این بیماری می تواند خطرناک باشد.

بیشتر بخوانید: دکتر قربانی کاشت مو شیراز

قارچ مو

قارچ مو نوعی عفونت پوستی است. بیشتر در مناطق روستایی دیده می شود و از حیوانات منتقل می شود. باعث ایجاد شوره سر و التهاب در پوست سر می شود.درمان قارچ مو بسیار دشوار است و زمان زیادی می برد. کمک گرفتن از یک متخصص پوست که در این زمینه متخصص است مفید خواهد بود. زیرا نیاز به درمان دارویی طولانی مدت دارد.افراد مبتلا به این نوع عفونت برای کاشت مو مناسب نیستند. پس از درمان می توان کاشت مو را انجام داد.

توموگرافی کامپیوتری قلب (سی تی اسکن) - که می تواند به عنوان سی تی آنژیوگرافی کرونر یا سی تی آنژیوگرافی نیز نامیده شود - یک آزمایش تصویربرداری برای مشاهده قلب و عروق خونی است. این آزمایشی است که خطرات کمی دارد و نسبت به روش های جایگزین مانند آنژیوگرافی کمتر تهاجمی است.در این مقاله قصد داریم آنژیوگرافی را با سی تی اسکن قلب مقایسه کنیم . نسخه مدرن تر آنژیوگرافی سنتی.

آنژیوگرافی چیست؟

آنژیوگرافی از اشعه ایکس برای تولید تصاویری از رگ های خونی قلب استفاده می کند. برای بررسی هرگونه محدودیت در جریان خون به قلب انجام می شود. آنژیوگرافی همچنین قادر به تشخیص و درمان بیماری های مربوط به قلب و رگ های خونی است.آنژیوگرافی با هدایت یک کاتتر به داخل شریان نزدیک مچ دست یا کشاله ران عمل می کند تا رنگ کنتراست را بتوان برای برجسته کردن رگ های خونی در ناحیه مورد نظر تزریق کرد. برای قرار دادن کاتتر باید برشی ایجاد شود و این عمل تحت بی حسی موضعی انجام می شود. همانطور که ماده حاجب در رگ های خونی جریان می یابد، از زوایای مختلف عکسبرداری با اشعه ایکس از سر و قفسه سینه انجام می شود. این برای تشخیص یا تشخیص هر گونه مشکلی است که بر عروق خونی بیمار تأثیر می گذارد، مانند تصلب شرایین .

بیشتر بخوانید: سلامتی شما، اولویت ما: مرکز تصویربرداری پزشکی تهران 101

سی تی آنژیوگرافی چیست؟

سی تی آنژیوگرافی قلب یک نسخه کمتر تهاجمی از آنژیوگرافی سنتی است. با استفاده از پیشرفته ترین اسکنرهای توموگرافی کامپیوتری، شریان های خون رسانی به قلب را بررسی می کند و می تواند برای تشخیص بیماری هایی مانند بیماری عروق کرونر (CAD) استفاده شود. با استفاده از تصاویر دقیق از قلب و رگ های خونی، سی تی آنژیوگرافی می تواند به طور دقیق رگ های خونی باریک یا احتقان را برجسته کند.

سی تی آنژیوگرافی در مقابل آنژیوگرافی

سی تی آنژیوگرافی یک نسخه کمتر تهاجمی از آنژیوگرافی سنتی است. تفاوت اصلی بین این دو روش این است که در حالی که یک آنژیوگرافی استاندارد شامل یک کاتتر است که در شریان و ناحیه مورد مطالعه قرار می گیرد، سی تی آنژیوگرافی نیازی به قرار دادن کاتتر ندارد.مزیت قابل توجه سی تی آنژیوگرافی نسبت به آنژیوگرافی سنتی این است که سی تی آنژیوگرافی غیرتهاجمی است. با این حال، برای موارد غیرطبیعی نتایج سی تی آنژیوگرافی - مانند مسدود شدن یا باریک شدن یک یا چند رگ خونی - ممکن است به عنوان پیگیری نیاز به آنژیوگرافی استاندارد باشد. این امر زمانی معمول است که جراحی برای درمان انسداد یا باریک شدن در نظر گرفته شود. بنابراین، در برخی موارد، آنژیوگرافی سنتی می تواند مفیدتر از سی تی آنژیوگرافی باشد، زیرا پزشک می تواند بلافاصله آنژیوپلاستی را انجام دهد.

دقت آنژیوگرافی سی تی در مقایسه با آنژیوگرافی سنتی چقدر است؟

مطالعات دقت سی تی آنژیوگرافی را در مقایسه با آنژیوگرافی عروق کرونر تهاجمی ارزیابی کرده اند. مطالعه سی‌تی آنژیوگرافی کرونر در مقابل آنژیوگرافی عروق کرونر تهاجمی در بیماری عروق کرونر قلب ( CHD ) به داده‌های 44 مطالعه تشخیصی با استفاده از آنژیوگرافی عروق کرونر تهاجمی به عنوان استاندارد مرجع و دو مطالعه تشخیصی با استفاده از اندازه‌گیری فشار داخل عروق کرونر به عنوان استاندارد مرجع پرداخت. مشخص شد که در مقایسه با آنژیوگرافی تهاجمی عروق کرونر، سی تی آنژیوگرافی کرونر حساسیت 80% در مقابل 67% و ویژگی 67% در مقابل 75% دارد.

توصیه می شود که سی تی آنژیوگرافی کرونر باید روش انتخابی برای رد تنگی های انسدادی کرونر (OCS) باشد تا بیماران مجبور به تجربه آنژیوگرافی تهاجمی نشوند. با این حال، این فقط باید برای بیمارانی توصیه شود که احتمال ابتلا به CHD از قبل از آزمایش 50٪ یا کمتر است.مطالعه دیگری در مورد دقت سی تی آنژیوگرافی روی 291 بیمار با علائم بیماری عروق کرونر (CAD) که با استفاده از یک سی تی اسکنر 64 برشی مورد بررسی قرار گرفتند، مورد بررسی قرار گرفت. مشخص شد که سی تی آنژیوگرافی 85 درصد از بیماران با تنگی قابل توجه و 90 درصد از بیماران مبتلا به CAD را به طور دقیق شناسایی می کند. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که در حالی که سی‌تی آنژیوگرافی برای جایگزینی کامل آنژیوگرافی‌های معمولی آماده نیست، روش مدرن‌تر تقریباً به اندازه آنژیوگرافی سنتی دقیق است.آنژیوگرافی های سی تی قلب در مقایسه با آنژیوگرافی سنتی دارای دقت بالایی برای تشخیص CHD در بیماران هستند. با این وجود، دقت تشخیصی در تشخیص استنت‌های کرونر به دلیل کلسیفیکاسیون عروق کرونر شدید به دلیل وضوح فضایی تبعی آن در مقایسه با آنژیوگرافی‌های تهاجمی کاهش می‌یابد.با این حال، یک کشف اخیر یک اسکنر سی تی اسکن با وضوح فوق العاده بالا پیدا کرده است که می تواند بر محدودیت CTA معمولی در محیط استنت های شدید یا کلسیفیکاسیون عروق کرونر غلبه کند و در نتیجه از همتای تهاجمی خود پیشی بگیرد. اسکنر سی تی اسکن با وضوح فوق العاده بالا (UHR-CT) مجهز به ردیف های آشکارساز 0.25 میلی متری است که نصف عرض آن چیزی است که در حال حاضر در بازار وجود دارد (0.5 میلی متر)، که منجر به وضوح دو برابر فضایی می شود.

بیشتر بخوانید: تجربه ای آرام و بدون استرس در مرکز تصویربرداری پزشکی تهران 101

خطرات آنژیوگرافی

مانند هر روشی که شامل اشعه ایکس است، آنژیوگرافی شما را در معرض اشعه قرار می دهد. عوارض آنژیوگرافی نادر است. با این حال، خطرات بالقوه عبارتند از:

• آسیب به شریان کاتتر شده
• واکنش آلرژیک به دارو یا ماده حاجب
• آریتمی ها
• خون ریزی
• عفونت
• سکته
• حمله قلبی

خطرات سی تی آنژیوگرافی

مانند آنژیوگرافی، اشعه ایکس که در سی تی آنژیوگرافی نقش دارد، شما را در معرض تشعشع قرار می دهد. سطح نوردهی به نوع دستگاه مورد استفاده بستگی دارد. درجاتی از خطر مرتبط با قرار گرفتن در معرض تابش وجود دارد - مانند احتمال آسیب رساندن به بافت زنده و ایجاد سرطان - اگرچه این خطر کوچک است. اگر باردار هستید برای سی تی آنژیوگرافی مناسب نیستید، زیرا این احتمال وجود دارد که به جنین شما آسیب برساند.سایر عوارض احتمالی ناشی از سی تی آنژیوگرافی، که نادر هستند، شامل واکنش آلرژیک به ماده حاجب است که می تواند علائمی مانند:

• سرخی
• خارش
• کندوها
• مشکل تنفس
• حالت تهوع

بیشتر بخوانید: مرکز تصویربرداری پزشکی تهران 101: پیشرفته ترین تجهیزات، دقیق ترین تصاویر، خدمات جامع

نتیجه

سی تی آنژیوگرافی و آنژیوگرافی سنتی هر دو تست های تصویربرداری موثری در تشخیص بیماری های مربوط به قلب و عروق خونی هستند. با این حال، بسیاری گزینه غیر تهاجمی سی تی آنژیوگرافی را که سریع، راحت و نسبتاً بدون درد است، ترجیح می دهند. سی تی آنژیوگرافی در تشخیص CHD در بیماران بسیار دقیق است و تقریباً به اندازه آنژیوگرافی سنتی دقیق است و به پزشکان اجازه می دهد تصمیماتی مانند رد CAD در بیماران با خطر کم تا متوسط ​​بیماری اتخاذ کنند.سی تی اسکن در حال حاضر روش انتخابی ترجیحی برای بیمارانی است که احتمال ابتلا به CHD از قبل از آزمایش 50٪ یا کمتر است. و با معرفی اخیر اسکنرهای سی تی اسکن با وضوح فوق العاده بالا، فقط زمان زیادی می ماند تا آنژیوگرافی های تهاجمی معمولی به آرامی فیلتر شوند و به طور کامل با اسکنرهای سی تی جایگزین شوند. به دلیل دقت، راحتی و توسعه در تفکیک فضایی.